Nakon što je svim članovima i članicama rukovodstva SPUS-a mandat istekao, nekima i prije više od godinu dana, izborna Skupština koja je trebala biti sazvana u aprilu 2018. godine, o čemu je Školegijum pisao ranije, ipak je održana 18. januara u 18:00 sati. S početkom se kasnilo jer nije bilo jasno ko može, a ko ne može ući. Na ulazu u salu na trećem spratu nekoliko momaka, vjerovatno studenata, fizički je spriječilo ulazak pojedinih delegata i predstavnica asocijacija, jer nisu legalni delegati i nemaju potpunu dokumentaciju.
Na samom početku otvorilo se pitanje predstavnica Studentske asocijacije Filozofskog fakulteta STAFF, kojoj SPUS nije poslao poziv jer se STAFF, navodno, sam 2014. isključio iz SPUS-a. Umjesto njega pozvano je Udruženje studenata filozofije, osnovano krajem decembra 2018. godine na adresi Zmaja od Bosne 1 (Filozofski fakultet je na adresi Franje Račkog). Sličan problem postoji i na Pravnom fakultetu jer i tamo navodno postoje neke frakcije.
Niko ne pominje da u Statutu SPUS-a ne piše ništa o članstvu asocijacija, nego samo pojedinaca: (član 3. stav 3) Prilikom upisa na studij, kao i na svaku narednu godinu studija, student koji želi biti punopravni član Studentskog parlamenta obavezan je uplatiti participaciju (članarinu) na račun Studentskog parlamenta, u propisanom iznosu.
Opštu buku predsjednik SPUS-a Merim Serdarević pokušao je prekinuti prijedlogom da Skupština počne izborom novih članova. U tom trenutku predstavnici trinaest studentskih asocijacija zaključili su da se Skupština nelegalno održava i da SPUS ne radi po vlastitom Statutu, i napustili su skup, iako su imali svoje kandidate i kandidatkinje za novo rukovodstvo SPUS-a. Jedan od razloga za to je činjenica da, protivno Statutu, rukovodstvo nije, uz poziv na Skupštinu, dostavilo dokumente koje je trebalo usvojiti: listu kandidata za novo rukovodstvo SPUS-a, finansijski izvještaj i izvještaj o radu.
Skup su napustili predstavnici asocijacija studenata i studenti i studentice Akademije likovnih umjetnosti, Akademije scenskih umjetnosti, Arhitektonskog fakulteta, Elektrotehničkog fakulteta, Fakulteta za kriminalistiku, kriminologiju i sigurnosne studije, Fakulteta političkih nauka, Filozofskog fakulteta, Građevinskog fakulteta, Mašinskog fakulteta, Muzičke akademije, Prirodno-matematičkog fakulteta, Fakulteta islamskih nauka, Katoličkog bogoslovnog fakulteta i tri delegata Pravnog fakulteta. Njihovi kandidati bili su za predsjednicu Adlu Mulić (FIN/FPN), za nastavu i reforme za Muhameda Gušića (ETF), za međunarodnu saradnju za Medinu Hadžić (AF), za naučno-istraživački rad za Filipa Filipića (PMF), za studentski standard i praksu za Sabahudina Mujkića (FPN), za zdravstvo Alteu Kuduz (Stomatološki fakultet), za sport Sanjina Dragičevića (Mašinski fakultet), za kulturu Zlatka Sofovića (ASU), za komunikacije i odnose s javnošću Izeta Nanića (GF).
Nakon njihovog izlaska i prebrojavanja preostalih delegata konstatovano je da je prisutno 33 od 51 delegata i da postoji kvorum na osnovu kojeg Skupština može početi. Glasalo se o dopuštenju da novinar Školegijuma prati tok sjednice, i ono mu se jednoglasno uskratilo.
U statutu SPUS-a piše (član 48) da je rad Studentskog parlamenta javan i da se javnost rada ostvaruje putem: prisustva predstavnika javnih medija sjednicama Skupštine; Saopštenja, izjava i drugih obraćanja Predsjednika Studentskog parlamenta i ovlaštenih osoba od njegove strane; objavljivanja na službenoj web-stranici Studentskog parlamenta. U članu 49 piše da su sjednice organa i tijela Studentskog parlamenta otvorene za javnost, osim ako natpolovična većina prisutnih članova odluči da sjednica bude zatvorena za javnost. Zašto bi tako odlučila, ne piše. Delegati SPUS-a nisu bili zadovoljni pisanjem Školegijuma, iako nijedan članak nikada nisu osporili, niti su se tim povodom obratili uredništvu sa ispravkom ili demantijem.
Novo rukovodstvo SPUS-a, kako je kasnije objavljeno, izglasano je dvotrećinskom većinom, a čine ga: Hamza Vahid El-Din, predsjednik, Bakir Sijerčić, zamjenik, Anes Kastrati, predsjednik Skupštine. Predsjednici komisija su: Irma Mršo za nastavu i reformu, Kenan Erović za naučno-istraživački rad, Dino Ahmedović za studentski standard i praksu, Hamza Jatić za zdravstvo, Alija Nurković za ekonomiju, Valida Abdagić za međunarodnu saradnju, Juso Kadrić za kulturu, Dino Džehović za sport, Ismir Halać za informisanje i odnose s javnošću.
Predstavnici studentskih asocijacija i delegati koji su napustili Skupštinu SPUS-a kažu samo da će sada još složnije i jače raditi na tome da se SPUS dovede do legalnog funkcionisanja, kako bi to udruženje bilo u službi svih studenata i studentica Univerziteta u Sarajevu, bez političkih pretenzija izvana ili iznutra.
Nakon što su delegati 13 asocijacija napustili Skupštinu, pitanje legitimnosti krovne organizacije studenata i studentica Sarajevskog univerziteta još je više zaoštreno. SPUS je, podsjetimo, udruženje građana, i ništa ne sprečava njegovo rukovodstvo da se ponaša tako kako se ponaša: da ne poštuje vlastiti statut, da ne održava sjednice, da ignoriše fakultetske asocijacije, da zabranjuje prisustvo medijima. Pitanje je zašto bi Senat uvažavao jedno takvo udruženje i zašto bi njen predstavnik imao glas ravan dekanu bilo kojeg fakulteta?
U svojoj knjizi Priručnik za studentsko organiziranje na Univerzitetu u Sarajevu (NVO Odisej, Sarajevo, 2016, str. 122) Samir Arnautović je upravo ovo predvidio:
Izvršni odbor SPUS- a, na čelu sa predsjednikom, jednom izabran, ima veliku moć u delegiranju studentskih predstavnika i utjecaj na odluke u Univerzitetu. To je, razumije se, jako dobro. Međutim, zbog netransparentnosti izbora u SPUS-u, nepostojanja stvarne kontrole nad procedurama, jeftinoće studentskih predstavnika, 10 ljudi može da bez ikakve potrebne podrške šire studentske populacije, a pritom vrši veliki utjecaj na tijela Univerziteta, te obezbjeđuje stalne reizbore, čak i kada krše Zakon o udruženjima i fondacijama i Zakon o studentskom organizovanju, što je moguće, zbog uske veze sa strankom na vlasti u Kantonu u datome momentu, za koju je dovoljno da zažmiri na nepravilnosti, ili jednostavno ne donese pravilnik 4 godine nakon što je to utvrđeno Zakonom.
Kod prekucavanja teksta je došlo do grube omaške koju smo otklonili - na Pravnom fakultetu ne postoje dvije studentske organizacije, nego navodno par frakcija.
